Manjusri dedi ki: “Tüm varlıkların acısını nasıl taşıyabiliyorsunuz?”Buda şöyle cevap verdi: “Tüm varlıklar dertsiz tasasız bir Saf Işık Zihni’nden ibaret.”
Manjusri: “Peki ya çekişmeler? Ya kötülük?”
Buddha öylece kımıltısız duruyordu. “Sugata?”
“Şimdi sus Manjusri,” dedi Buda. “Yağmuru dinle.”
Manjusri sustu. Yağmuru dinliyordu.
Bir süre sonra Buda sordu: “Duyan kim?”
Manjusri güldü: “Hiç kimse, Sugata.”
Bunun üzerine Buda şu dörtlüğü okudu:
“Hiç kimse duymuyor onu ya
duyuluyor yağmur. Hiç kimse tarafından!
Kim öyleyse bu konuşan?
Yel mi, ateş mi, toz mu, bulut mu?”
Manjusri o an aydınlandı. “Ah!” dedi.
Buda, “Aferin Manjusri. Anladın,” diye cevap verdi.
(Fil Mezarlığı Sutrası'ndan)
1 yorum:
Uzun zamandır eksikliğini hissettiğim bir kaynak olmuş bu blog. Keyifle okudum tüm yazılanları. Kendi blogumdan link verdim. Umarım devamı gelir.
Yorum Gönder